It has only been one year
Blijf op de hoogte en volg Roos-Veerle
13 Februari 2014 | Hong Kong, Hong Kong
‘Roos, zullen we even in de zon gaan zitten, je ziet wel wat wit’. Toen mensen dit tegen me begonnen te zeggen, bedacht ik me, dat ik drie maanden wonende was op een tropisch eiland, en maar twee keer in de zee had gezwommen. Deze onderwaardering van moeder aarde was natuurlijk gekheid op een stokje! Na het behalen van mijn ‘red sash’ (dit is een examen wat ik heb afgelegd na drie levels in Agama yoga te hebben gevold, waarin je aantoont over bepaalde kennis en vaardigheden te beschikken), heb ik in mijn laatste week op Koh Phangan nauwelijks yoga beoefend en ben ik elke dag naar het strand gegaan. Zodat ik bij terugkomst niet nóg witter dan jullie zou zijn;).
Doordat ik in Agama yoga had gevonden waar ik lange tijd (onbewust) opzoek naar was geweest, werd ik erg fanatiek door mijn vurige enthousiasme. Ik heb nog nooit zo sterk een verlangen gehad om een bepaald doel te bereiken: ‘Een zo goed mogelijke yogalerares worden’. Ik heb gisteren dan ook gesolliciteerd voor de ATTC (Agama Teacher Training Course) in mei. Ik ben nu in spanning aan het afwachten of er nog plaats is en zo ja, of ik aangenomen word. Als dit het geval is betekend dit sowieso dat ik eind april weer richting Thailand ga en heb ik meer dan twee hele maanden in Nederland:)! En als ik niet wordt aangenomen dan ga ik ook weer die kant op om aan mijn yoga skills te werken;)!
In mijn afsluitende reisverslag houdt ik het kort, maar ik zet niet de laatste punt voordat ik een paar woorden van dank heb kunnen spreken.
Toen ik begon met het schrijven van mijn blog was ik erg onzeker oven mijn schrijfstijl (eigenlijk nu nog steeds, maar iets minder;) haha) en ik wil diegene bedanken die me hebben bevestigd dat wat ik schreef de moeite waard was om te lezen. Dit zetje in de rug had ik nodig en maakte het schrijven van mijn blog niet een zware last maar een dankbare gelegenheid om wat van mezelf te delen. Daarnaast wil ik iedereen bedanken die me gesteund heeft met zijn/haar lieve woorden/gedachtes/daden, maar vooral voor het geschonken vertrouwen. Ik weet dat ik soms keuzes maak/heb gemaakt die niet het meest logisch lijken, maar ze zijn allemaal voor mijn ontwikkeling nodig geweest. En het vertrouwen, het onvoorwaardelijke vertrouwen, wat ik van mijn dierbaren heb gekregen heeft er o.a. voor gezorgd dat ik in de meest moeilijke momenten altijd het licht bleef zien. Dit gevoel van ‘het maakt niet uit wat je doet Roos, we staan toch wel achter je’, raak mijn hart diep.
Op het moment ben ik 3 dagen in Hong Kong en ik vraag mezelf regelmatig af ‘waarom ik aan het einde van mijn reis nog een paar dagen HK heb ingepland?!’. Ik wil helemaal niet deze veel te drukke stad verkennen... Ik wil gewoon naar huis... Lekker knuffelen met mijn vrienden en familie! De dingen doen met mijn vrienden waar we altijd zoveel plezier in hebben. Even weer heerlijk kind zijn. Thuis de ijskast opentrekken en vragen: ‘wat eten we vanavond’. Dat heb ik gemist en daarom ben ik alvast aan het aftellen! En ik hoop, sommige van jullie ook;)
Infinite love and see you soon!
Doordat ik in Agama yoga had gevonden waar ik lange tijd (onbewust) opzoek naar was geweest, werd ik erg fanatiek door mijn vurige enthousiasme. Ik heb nog nooit zo sterk een verlangen gehad om een bepaald doel te bereiken: ‘Een zo goed mogelijke yogalerares worden’. Ik heb gisteren dan ook gesolliciteerd voor de ATTC (Agama Teacher Training Course) in mei. Ik ben nu in spanning aan het afwachten of er nog plaats is en zo ja, of ik aangenomen word. Als dit het geval is betekend dit sowieso dat ik eind april weer richting Thailand ga en heb ik meer dan twee hele maanden in Nederland:)! En als ik niet wordt aangenomen dan ga ik ook weer die kant op om aan mijn yoga skills te werken;)!
In mijn afsluitende reisverslag houdt ik het kort, maar ik zet niet de laatste punt voordat ik een paar woorden van dank heb kunnen spreken.
Toen ik begon met het schrijven van mijn blog was ik erg onzeker oven mijn schrijfstijl (eigenlijk nu nog steeds, maar iets minder;) haha) en ik wil diegene bedanken die me hebben bevestigd dat wat ik schreef de moeite waard was om te lezen. Dit zetje in de rug had ik nodig en maakte het schrijven van mijn blog niet een zware last maar een dankbare gelegenheid om wat van mezelf te delen. Daarnaast wil ik iedereen bedanken die me gesteund heeft met zijn/haar lieve woorden/gedachtes/daden, maar vooral voor het geschonken vertrouwen. Ik weet dat ik soms keuzes maak/heb gemaakt die niet het meest logisch lijken, maar ze zijn allemaal voor mijn ontwikkeling nodig geweest. En het vertrouwen, het onvoorwaardelijke vertrouwen, wat ik van mijn dierbaren heb gekregen heeft er o.a. voor gezorgd dat ik in de meest moeilijke momenten altijd het licht bleef zien. Dit gevoel van ‘het maakt niet uit wat je doet Roos, we staan toch wel achter je’, raak mijn hart diep.
Op het moment ben ik 3 dagen in Hong Kong en ik vraag mezelf regelmatig af ‘waarom ik aan het einde van mijn reis nog een paar dagen HK heb ingepland?!’. Ik wil helemaal niet deze veel te drukke stad verkennen... Ik wil gewoon naar huis... Lekker knuffelen met mijn vrienden en familie! De dingen doen met mijn vrienden waar we altijd zoveel plezier in hebben. Even weer heerlijk kind zijn. Thuis de ijskast opentrekken en vragen: ‘wat eten we vanavond’. Dat heb ik gemist en daarom ben ik alvast aan het aftellen! En ik hoop, sommige van jullie ook;)
Infinite love and see you soon!
-
13 Februari 2014 - 14:40
Henriëtte ( Tante ):
ROOS,ik wordt warm en trots na al die prachtige verhalen van jou , nog eens heb doorgelezen: prachtig mooi. Volg je hart.Graag zou ik een middag met je willen zijn, en je verhaal te horen. lieve schat wel thuis.
tot snel KNUFFEL Henriëtte. xx -
13 Februari 2014 - 14:44
Maud En Martin:
Lieve Roos,
Genoten van jouw verhalen en wat zijn we trots op jou. ons nichtje.
Geniet van je thuiskomst en we zien je gauw
Martin en Maud -
13 Februari 2014 - 16:50
Ditty Verweij:
Lieve Roos, ik wil je alleen zeggen dat ik je een KANJER vind!!!!!
Wàt heb jij jezelf leren kennen.............èn een prachtig besluit genomen!!!
Ik ben trots op mijn oppaskindje!!!
Lieve gr. Ditty. -
13 Februari 2014 - 17:08
Anneke Haseloop:
Lieve kanjer,
Wat heb je het geweldig gedaan,en heel erg bedankt dat ik dit mocht volgen.
Ik kan niet wachten om je te omhelzen.
Ik ben beretrots op je.
lieve groet,Anneke -
15 Februari 2014 - 12:10
Marc, Noa En Marrit:
Lieve Roos,
We hebben genoten van je blog; je hebt een heerlijke schrijfstijl die lekker leest.
Het was fijn om je van een afstandje te kunnen volgen. Je hebt jezelf beter leren kennen....en omdat je dat met ons gedeeld hebt, hebben wij jou ook weer beter leren kennen. Doordat je, je persoonlijke reis met ons hebt gedeeld had ik het gevoel juist dichterbij je te zijn dan wanneer je in Nederland bent; grappig toch?!
Geweldig om zo'n jaar te beleven....en ook alweer plannen voor de loop van het jaar!!!! Fantastisch!
Liefs van Marc, Noa en Marrit
P.s. Nog gefeliciteerd met je diploma!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
